هاوار زاگرس _مجتبی قیطاسی :: در این روزهای سوزان، وقتی گرمای هوا از شمال تا جنوب استان ایلام از مرز ۴۰ تا ۵۰ درجه گذشته، مردم با بحرانی فراتر از گرما مواجهاند.
بحران خاموشیهای بیبرنامه و تبعیضآمیزی که بیشتر از کمبود برق، نشانهی ضعف مدیریت و بیعدالتی است.قطعیهای مکرر، هر روزه و ساعتها، آنهم در دو نوبت، زندگی مردم را مختل کرده است. نه فقط کسبوکارهای محلی، بلکه آرامش روانی مردم، ارتباطات، و نیازهای اولیه دستخوش آشوب شدهاند.
قطع برق یعنی قطع آب؛ یعنی ایستگاههای پمپاژ از کار بیفتند. یعنی سایتهای مخابراتی خاموش شوند و اینترنت قطع شود. یعنی همهچیز از هم بپاشد.این فقط برق نیست که قطع میشود؛ این آرامش، اعتماد عمومی و نظم زندگیست که فرومیریزد.
درحالیکه برخی مناطق بدون قطعی برق به زندگی خود ادامه میدهند، روستاها و بسیاری از محلهها، هر روز سهمی از خاموشیهای ناگهانی دارند. این پرسش جدی مردم ایلام است: چرا اجرای خاموشیها عادلانه نیست؟ چرا تبعیض، رسمی شده است؟
مردم این دیار نه ناآگاهاند، نه بیتفاوت. آنان شرایط دشوار تأمین انرژی را در کشور درک میکنند. اما وقتی بیعدالتی با بیمسئولیتی گره میخورد، صبرشان هم به نقطهی جوش میرسد.
شرکت توزیع برق استان ایلام بهجای روشنگری، با انتشار جدولهایی خیالی و ناکارآمد از خاموشی، بیشتر باعث سردرگمی شده تا اطلاعرسانی. این جدولها نه دقیقاند، نه متعهد؛ بیشتر شبیه ابزار غافلگیریاند تا برنامهریزی عمومی.
جناب مدیرعامل ؛ سکوت شما، نه نشانهی وقار مدیریتی، که توهینی علنی به مردمیست که نجابتشان را سپر ظلم کردهاید. خوشخدمتی برای مدیران بالادستی ممکن است امروز مسیر ابقا را بگشاید، اما فردا نامی از شما باقی نخواهد گذاشت.
هیچ میز مدیریتی تا ابد پابرجا نیست؛ اما خاطرهی آن مدیران میماند که در روزهای تلخ، با مردم بودند نه علیهشان. شما، در روزهای سخت، پشت به مردمی کردید که زیر آفتاب داغ، انتظار پاسخگویی داشتند.با ما همراه باشید .
